29 Απρ 2007

ΕΡΩΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ

Του Ιωάννη Ρούσσου,

Τακτικού Καθηγητή Μαθηματικών στο Πανεπιστήμιο της Μιννεσότα (ΗΠΑ)

_____

Πριν αρχίσομε την ανάπτυξη του παρόντος θέματος πρέπει να τονίσομε ότι ένα από τα θεμελιώδη δόγματα όλων των χριστιανικών εκκλησιών είναι το ότι η Αγία Γραφή ή Βίβλος = Παλαιά + Καινή Διαθήκη είναι θεόπνευστη ή αλλιώς ο «λόγος του Θεού». Στην ορθόδοξη και καθολική εκκλησία στις πηγές της πίστεως και των δογ­μάτων συμπεριλαμβάνουν και την Ιεράν Παράδοσιν, δηλαδή τα συγγράμματα των Πατέρων, τις αποφάσεις συνόδων και συμβουλίων και πολλά άλλα. Θα μιλήσομε λοιπόν σύμφωνα με αυτή την αρχή ως θεϊκό και απαράβατο δόγμα που εκπηγάζει από:

1. Πράξεις των Αποστόλων 2: 1- 4 «και εν τω συμπληρούσθαι την ημέραν της πεντη­κοστής ήσαν άπαντες ομοθυμαδόν επί το αυτό. και εγένετο άφνω εκ του ουρανού ήχος ωσπερ φερομένης πνοής βιαίας, και επλήρωσεν όλον τον οίκον ου ήσαν καθή­μενοι· και ώφθησαν αυτοίς διαμεριζόμεναι γλώσσαι ωσεί πυ­ρός, εκάθισέ τε εφ’ ένα έκαστον αυτών, και επλήσθησαν άπαντες Πνεύ­μα­τος Αγίου, και ήρξαντο λαλείν ετέραις γλώσσαις καθώς το Πνεύμα εδίδου αυ­τοίς αποφθέγγεσθαι.».

2. Β΄ Προς Τιμόθεον 3: 16 «πάσα γραφή θεόπνευστος και ωφέλιμος προς διδασκαλίαν, προς έλεγχον, προς επανόρθωσιν, προς παιδείαν την εν δικαιοσύνη,».

3. Πολλά άλλα χωρία και αποφάσεις συνόδων.

Ακόμα πρέπει να αναφέ­ρο­με ότι η Βίβλος βρίθει από κείμενα που περιγρά­φουν συμβάντα τα οποία μειγνύουν τρομερές αγριότητες και απερίγραπτη βία με τον ερω­τισμό και το σεξ. Δεν θα κατα­γράψομε όλα αυτά τα κείμενα διότι είναι πάρα πολ­λά. Δίνομε όμως παρακά­τω μερικές αναφορές ως δείγμα και μετά ο ενδιαφερόμενος ανα­γνώστης ας τις μελε­τήσει προσεκτικά μαζί με άλλες που θα βρει μόνος του από ένα έγκριτο βιβλικό πρωτότυπο. Αν δεν κατα­λαβαίνει τη βιβλική γλώσσα τότε του επιση­μαίνομε να μελε­τήσει από μια καλή κατά λέ­ξη μετάφραση χωρίς θεολογικές ερμη­νεί­ες διότι οι διάφοροι θεολόγοι δια­στρέφουν το πρωτότυπο και την αλήθεια. Ακόμα και η κατά λέξη με­τά­φραση πρέπει να είναι η σωστή διότι έχω στα χέρια μου πολλές με­ταφράσεις οι οποί­ες είναι σκοπί­μως εσφαλ­μένες. Αναφέρομε λοιπόν τα εξής ολίγα βι­βλικά εδάφια προς εξέταση και μελέτη (εσείς βρείτε τα αναρίθμητα υπό­λοιπα):

Γένεσις

1: 27, 2: 21-23, 4: 1-2, 4: 17 Εν αρχή ο Θεός εποίησεν την αιμομιξίαν... (και Έξοδος 6: 20)

6: 2-7 Υιοί Θεού με Γυναίκες Ανθρώπων έχουν ως αποτελέσματα τους Γίγαντες και τον Κατακλυσμό.

9: 20-25 Μέθη και απογύμνωση του Νώε και οι τρομερές συνέπειες των για τον υιόν του Χαμ και τον εγγονόν του Χαναάν.

12: 11-20 Προαγωγή της Σάρρας στον Φαραώ υπό του ανδρός και ετεροθαλούς αδελ­φού της Αβραάμ και οι συνέπειές της.

16: 1-16 Επεισόδια Αβραάμ Άγαρ και Σάρας και συνέπειες.

19: 4- 25 Σόδομα – Γόμορρα και καταστροφή τους.

19: 26-38 Αιμομιξία του «Αγίου» Λώτ με τις δύο κόρες του και συνέπειες.

20: Προαγωγή της Σάρρας στον Αβιμέλεχ υπό του ανδρός και ετεροθαλούς αδελφού της Αβραάμ και συνέπειες.

26: 6-11 Προαγωγή της Ρεβέκας στον Αβιμέλεχ υπό του ανδρός της Ισαάκ, υιού Αβραάμ, και συνέπειες.

30: 1-17 Ραχήλ – Λεία – Βαλλά – Μανδραγόρες και Ιακώβ.

34: Απάνθρωπη, ύπουλη και εκδικητική σφαγή από τον Συμεών και Λευί ένεκα του κλεψίματος της αδελφή των Δείνας, κόρης του Ιακώβ, από τον Συχέμ που την ζήτησε για γυναίκα του και συνέπειες.

35: 22, 49: 1-4 Ο Ρουβήν βιάζει μια γυναίκα του πατέρα του Ιακώβ. Συνέπειες αυτού στην Έξοδος 21: 15-17 Λευιτικόν 20: 9, 11, Δευτερονόμιον 21: 18-21, 22: 30, 27: 20.

38: 1-10 Ο εγγονός του Ιακώβ υιός του Ιούδα Αυνάν και η διακοπτόμενη συνουσία του. Θανάτωση αυτού υπό του Θεού και οι αντιφατικοί νόμοι του Λευιτικού 20: 21 και Δευτερονομίου 25: 5-10.

38: 13-26 Πορνεία του πατριάρχη Ιούδα με τη νύμφη του Θαμάρ και οι συνέπειές της.

Λευιτικόν

17: 14, 15: 19-30, 18: 19, 22, 29, 20: 18 Γυναίκες και η κατάρα των εμμήνων (βλέπε και Ησαΐας 30: 22)

22: 4-7, 15: 16-17 Οι καταραμένες ονειρώξεις (βλέπε και Δευτερονόμιον 23: 10-11).

Αριθμοί

31 Η σφαγή και ερήμωση της Γης Μαδιάμ και ο αισχρότατος βιασμός των παρθένων της κατ’ εντολή του Μωυσή και του Γιαχβέχ.

Δευτερονόμιον

23: 11-15 Τα γεννητικά όργανα είναι ασχημοσύνη.

Κριταί

19: 1-30 Βιασμός μέχρι θανάτου της αρραβωνιαστικιάς ενός Λευίτη και οι τρομα­κτι­κές συνέπειες.

Α΄ Σαμουήλ ή Βασιλειών

18: 1-5, 19: 1-7, 20: 31-42, 20: 30 Η κατά πάσαν πιθανότητα ομοφυλοφιλική σχέση Δαυίδ και Ιωνάθαν

Β΄ Σαμουήλ ή Βασιλειών

1: 25-26 Η κατά πάσαν πιθανότητα ομοφυλοφιλική σχέση Δαυίδ και Ιωνάθαν συνεχίζεται.

11: 2-27, 12: 11- 24 Φόνος (δολοφονία) και μοιχεία του εκλεκτού Δαυίδ και συνέ­πει­ες.

13: 1-38 Βιασμός της Θημάρ από τον ετεροθαλή αδελφό της Αμνών, παρά τις σαφείς απαγορεύσεις του Δευτερονομίου 20: 17, 27: 22. Τρομα­κτι­κές συνέπειες ήταν δολο­φο­νία του Αμνών, εμφύλιος πόλεμος και βιασμός του χαρεμιού του Δαυίδ από τον υιόν του Αβεσαλώμ, (15: 16, 16: 15-23, 20: 3), κ. ά.

Γ΄ Βασιλειών

1: 1-4, 2: 13-25 Ο «Μέγας» βασιλεύς Σολομών δολοφονεί τον πρώτον και μεγαλύτερο του αδελφό Αδωνία ένεκα της όμορφης νεαράς Αβισάγ της Σωμανίτιδος.

Ιωήλ

4: 1- 3 Ότι ιδού εγώ εν ταις ημέραις εκείναις και εν τω καιρω εκείνω, όταν επιστρέψω την αιχμαλωσίαν Ιούδα και Ιερουσαλήμ, και συνάξω πάντα τα έθνη και κατάξω αυτά εις την κοιλάδα Ιωσαφάτ και διακριθήσομαι προς αυτούς εκεί υπέρ του λαού μου και της κληρονομίας μου Ισραήλ, οί διεσπάρησαν εν τοις έθνεσι· και την γην μου καταδιείλαντο και επί τον λαόν μου έβαλον κλήρους και έδωκαν τα παιδάρια πόρναις (μετέτρεπαν δηλαδή τα αγοράκια σε πόρνες) και τα κοράσια επώλουν αντί του οίνου και έπινον.

Ματθαίος 19: 12

Ευνουχισμός διά την βασιλείαν των ουρανών (βλέπε και Προς Γαλάτας 5: 12)

Α΄ Προς Κορινθίους

11: 6, 10 Μαλλιά γυναικών σκανδαλίζουν τους αγγέλους.

Επιστολή Ιούδα 6-8

αγγέλους τε τους μη τηρήσαντας την εαυτών αρχήν, αλλά απολιπόντας το ίδιον οικητήριον εις κρίσιν μεγάλης ημέρας δεσμοίς αϊδίοις υπό ζόφον τετήρηκεν· ως Σόδομα και Γόμορρα και αι περί αυτάς πόλεις τον όμοιον τούτοις τρόπον εκπορνεύσασαι και απελθούσαι οπίσω σαρκός ετέρας πρόκεινται δείγμα, πυρός αιωνίου δίκην υπέχουσαι. ομοίως μέντοι και ούτοι ενυπνιαζόμενοι σάρκα μεν μιαίνουσι, κυριότητα δε αθετούσι, δόξας δε βλασφημούσιν.

Αποκάλυψις

Πορνεία, πόρνη και οι εκπορνεύσαντες βασιλείς απαντάτε μέσα στο μισό βιβλίο και οι τρομακτικές συνέπειες βίας και εκδικήσεως μέχρι αηδίας.

____________

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Η επόμενη συνέχεια θα περιλαμβάνει τις εξής ενότητες:

  • ΜΩΣΑΪΚΟΣ ΘΕΪΚΟΣ Νομοσ ΠΕΡΙ ΜΟΙ­ΧΕΙΑΣ
  • ΜΩΣΑΪΚΟΣ ΘΕΪΚΟΣ ΝΟΜΟΣ ΠΕΡΙ ΠΑΡΘΕΝΙΑΣ ΓΥΝΑΙΚΟΣ
  • ΠΕΡΙ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑΣ ΣΤΟ ΝΟΜΟ ΚΑΙ ΣΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΕΒΡΑΙΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥ ΘΕΟΥ ΠΑΤΡΟΣ

ΕΡΩΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ

Ελαβα από τον κύριο Ιωάννη Ρούσσο, Τακτικό Καθηγητή Μαθηματικών στο Πανεπιστήμιο της

Μιννεσότα (ΗΠΑ) ηλεκτρονική επιστολή μαζί με μια ενδιαφέρoυσα μελέτη του που αφορά στο θέμα του ιστολόγιου μας.

Το κείμενό του έχει τον τίτλο:

"ΕΡΩΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ".

Καθώς πρόκειται για αρκετά μεγάλη μελέτη, θα αναρτηθή στο μπλογκ σε συνέχειες.

Οπως λέγει στο εμεϊλ του, ο κ. Ιωάννης Ρούσσος δέχεται ευχαρίστως σχόλια, κρίσεις και απόψεις. Εύχομαι το κείμενο αυτό να προκαλέσει ένα εποικοδομητικό διάλογο με δυναμική συμμετοχή των αναγνωστών, αδελφοποιημένων ή όχι.

22 Απρ 2007

"Αδελφοποίηση" - Τί προέκυψε απ' το διάλογό μας;

Απ' τη συζήτηση μέχρι στιγμής προκύπτουν ποικίλα ερωτήματα που σχετίζονται άμεσα με το σημερινό πρόβλημα της ομοφιλοφυλίας μεταξύ των κληρικών:

1) Αποτελεί αμαρτία η ομοφιλοφυλία με βάση το επιχείρημα ότι ο Θεός έπλασε μόνο τον Αδάμ και την Εύα και όχι έναν Αδάμ κι έναν Αδάμ; Αρκεί το γεγονός αυτό για να υποστηρίξουμε ότι ο Θεός έπλασε τους ανθρώπους εξ αρχής ετερόφυλους;

2) Τί ακριβώς είναι η "αδελφοποίηση" και γιατί αποκλείσθηκε απ' το ορθόδοξο ευχολόγιο σε κάποιο συγκεκριμένο χρονικό σημείο; Τί χρειάζεται η "αδελφοποίηση" αφού έτσι κι άλλως όλοι οι πιστοί είναι πνευματικοί αδελφοί εν Χριστώ; Εξασφαλίζει κάτι επιπλέον η "αδελφοποίηση";

3) Τί ακριβώς ήταν οι αρσενοκοίτες; Μπορεί να ταυτισθούν μερικώς ή απόλυτα με τους ομοφιλόφυλους;

_____________

Προέκυψαν κι άλλα θέματα γενικότερου θεολογικού ή πρακτικού ενδιαφέροντος:

Γιατί π.χ. άλλα αγιογραφικά επεισόδια ερμηνεύονται κατά γράμμα κι άλλα αλληγορικά. Πότε και με ποιά κριτήρια ερμηνεύουμε την Αγία Γραφή κατά γράμμα και πότε και με ποιό κριτήριο πρέπει να την ερμηνεύσουμε αλληγορικά;

Είναι ρεαλιστική η αντιμετώπιση του θέματος της ομοφιλοφυλίας απ' τους ηθικολόγους που συνιστούν να μετανοήσουν οι ομοφιλόφυλοι για την αμαρτία τους; Μπορεί η λύση που προτείνουν να εξαλείψει αυτόματα το φαινόμενο της υποτιθέμενης αμαρτωλής ομοφιλοφυλίας;

Δεν θάθελαν οι ομοφιλόφυλοι κληρικοί που σήμερα είναι αναγκασμένοι να ζουν -άθελά τους- μέσα στην υποκρισία, να ξεκαθαρίσει επιτέλους το τοπίο και να ζήσουν κάποτε τη ζωή τους μέσα σε κλίμα ειλικρίνιας και τιμιότητας;

17 Απρ 2007

Κληρικοί "Αδελφοποιημένοι" (και όχι "ομοφιλόφυλοι")

Κάποτε, παληά, στα ευχολόγιά μας υπήρχε η ακολουθία της αδελφοποιήσεως. Η ακολουθία αυτή που επί αιώνες υπήρχε και χρησιμοποιόταν απ' την Εκκλησία, αποκλείσθηκε ξαφνικά απ' τις νεότερες εκδόσεις των ευχολογίων κάτω απ' την επίδραση μιας δυαλιστικής δυτικής αντίληψης που τα θέλει όλα ή άσπρο ή μαύρο. Ετσι όχι μόνο βρέθηκε εκτός ποιμαντικής φροντίδας μια αρκετά σημαντική μερίδα πιστών, αλλά άρχισε να διαμορφώνεται και μια απαξιωτική -ρατσιστική, θα λέγαμε σήμερα- αντίληψη για όσους είχαν φυσική ψυχοσωματική κλίση προς μια συγκεκριμένη επιλογή συντρόφου στη ζωή τους.

Ανέκαθεν η Εκκλησία αγκάλιαζε όλους, χωρίς εξαίρεση, με αγάπη και ανοχή. Δεν έκανε διακρίσεις βάσει της μιας ή της άλλης ψυχοσωματικής κλίσης τους. Δεν καταδίκαζε, ούτε έστελλε στην πυρά (όπως η Καθολική Εκκλησία του μεσαίωνα) τα ίδια τα παιδιά της επειδή απ' τη φύση τους και όχι από ελεύθερη επιλογή ήταν κάπως ξεχωριστά. Αυτή η παληά αντίληψη και πρακτική, γνήσια χριστιανική, πρέπει να αποκατασταθεί σήμερα.

Αυτή η προοπτική είναι και η μόνη ρεαλιστική. Η Εκκλησία ιδρύθηκε απ' τον Θεάνθρωπο όχι ως Εκκλησία ανθρώπων ορισμένων φυσικών τάσεων, αλλά ως Εκκλησία ανθρώπων κάθε κλίσης. Γιαυτό και πάντοτε υπήρχαν άνθρωποι κάθε ψυχοσωματικής κλίσης καί τάσης στις τάξεις του Ιερού Κλήρου. Η σημερινή σύνθεση του Κλήρου, απ' τις ανώτερες μέχρι τις κατώτερες βαθμίδες, δεν αποτελεί εξαίρεση. Ο πιστός λαός του Θεού μιλάει για αδελφοποιημένους "αρχιεπίσκοπους και δεσποτάδες". Η αλήθεια είναι πως πολλοί -να μη πώ, οι περισσότεροι- πατριάρχες, αρχιεπίσκοποι, μητροπολίτες, επίσκοποι, αρχιμανδρίτες και άλλοι απάντρευτοι κληρικοί είναι άνθρωποι αδελφοποιημένοι, πάνω από ένα 90%.

Πώς εξηγείται τότε ότι οι κατά κακή συγκυρία αποκαλυπτόμενοι αδελφοποιημένοι κληρικοί γίνονται αντικείμενο μομφής και γενικής κατάκρισης, κοινωνικής απόρριψης και εκκλησιαστικής καταδίωξης; Διατί δεν τους προστατεύουν οι βαθμολογικά ανώτεροί τους, αφού κι αυτοί ανήκουν σχεδόν κατά κανόνα στην ίδια αδελφοποιημένη οικογένεια. Απλούστατα, διότι σήμερα η κοινωνική αντίληψη είναι ισχυρότερη από το θάρρος που θάπρεπε να μάς εμπνέει το Ευαγγέλιο. Σήμερα εμείς οι αδελφοποιημένοι κληρικοί, αν και αποτελούμε πλειοψηφεία μέσα στον ανύμφευτο Κλήρο, δεν έχουμε το σθένος να ορθώσουμε το ανάστημά μας, να διδάξουμε το λαό μας και να μεταστρέψουμε τη δυτικόφερτη κοινωνική αντίληψη σύμφωνα με την οποία οι αδελφοποιημένοι πιστοί και κληρικοί αποτελούν τη σύγχρονη μάστιγα εντός της Εκκλησίας.

Οι λοιπές Χριστιανικές Εκκλησίες αντιμετωπίζουν πλέον το πρόβλημα των αδελφοποιημένων πιστών και κληρικών τους χωρίς τις γνωστές προκαταλήψεις. Η προσέγγισή τους είναι σήμερα τελείως διαφορετική. Η νέα αυτή πρακτική δεν απομάκρυνε τους πιστούς από τους ναούς τους, όπως πολλοί φοβόντουσαν. Αντίθετα αύξησε τη προσέλευση των εκκλησιαζομένων. Είναι καιρός και η ηγεσία της Εκκλησίας μας να αναθεωρήσει την τακτική της στο συγκεκριμένο θέμα. Δεν είναι καθόλου τιμητικό για τον Κλήρο μας να αποκαλούνται οι ταγοί της "Μπέμπα Μπλανς", "Μπάρθα", "Αριστοκράτα", "Χαμνο....", "...ρούλα" ή ο,τιδήποτε άλλο θηλυπρεπές ή χυδαίο.

Το ιστολόγιο αυτό έχει ένα και μόνο σκόπο: να εγκαινιάσει ένα πολιτισμένο χριστιανικό διάλογο πάνω στο θέμα της αντιμετώπισης των αδελφοποιημένων κληρικών, μια ανταλλαγή απόψεων που να βοηθήσει την εκκλησιαστική ηγεσία να αρθεί στο ύψος της και να δόσει απάντηση στο αίτημα εκατοντάδων, αν όχι χιλιάδων, αδικημένων και κατατρεγμένων αδελφοποιημένων κληρικών.